پایگاه خبری انصارحزب الله: چرا احمدینژاد نسبت به هشدارهایی که برادرش در زمان حضور در بازرسی ریاست جمهوری نسبت به مشایی مطرح کرد بیتفاوت ماند؟چرا احمدینژاد نسبت به موارد اتهامی که درباره معاون اول دولتش مطرح میشود بیتفاوت است و این بیتفاوتی گاهی به دفاع همه جانبه از رحیمی و برخی اطرافیان دیگر احمدینژاد نیز تسرّی مییابد؟
چرا احمدینژاد هیچگاه و حتی به دلیل اشتباهات فاحش خود از مردم عذرخواهی نکرد؟این سوالات و صدها سوال دیگر را باید در دو مفهوم «همافزایی منفی» و «کانالهای اطلاع رسانی ناصالح» جستجو کرد.
بیماری همافزایی منفی
در علم مدیریت و درباره مفهومی به نام «همافزایی منفی» بحثهای فراوانی صورت گرفته است. هم افزایی منفی یعنی خروج تمام مخالفین و منتقدان از حلقه اطرافیان یک مدیر ارشد و به جای آن رسوب تمام چهرههای موافق به آن.
پر واضح است که با این رخداد، دیگر هیچ صدای نقّادانه ای در اطراف یک مدیر ارشد شنیده نمیشود و در نتیجه ضعفهای اقدامات او نیز به دلیل آنکه تمام اطرافیان جزو موافقان و مشوّقان محسوب میشوند، دیده نمیشود و تمام تصمیمات و آیین نامهها درست و اصولی پنداشته میشوند.
رئیس جمهور احمدینژاد در طول دوران حضور خود در راس کابینه دو دولت به وضوح نشان داده است که اهل پذیرفتن هیچ نقد و یا چهره نقادی در کنار خود نیست.
در کنار او فریاد «محمود کبیر» سر داده میشود و احمدینژاد بیتفاوت میماند. در جلسه دولت او برای دفاع از رحیمی امضا جمع میشود و او این کار را تشویق میکند. وزرایی که احساس کند با برخی نظرات او مخالف هستند را چنانکه در ماجرای اژه ای، صفار هرندی و ... اتفاق افتاد و دیدیم برکنار میکند، به رسانههای منتقد بیمهری میکند و برای نمونه چند سال است که غیر از رسانههای خارجی، با هیچ رسانه داخلی (غیر از تلویزیون) مصاحبه نکرده است و قس علی هذا...
این رفتارهای حذف مآبانه که حتی به برادر خونی رئیس جمهور هم رحم نکردند و بهخاطر چند انتقاد او را برکنار کردند، به سادگی یک آب خوردن، اطراف احمدینژاد را از چهرههای منتقد خالی کرد.
اکنون دیگر نباید تعجب کرد که چرا احمدینژاد پروژه ای مثل رساندن آب خزر به کویر قم را در دولت خود کلنگ زنی میکند که الهام گیرنده اصلی آن به اذعان رسمی خود، فقط 10 دقیقه درباره آن فکر کرده است.
دیگر نباید برای کسی جای تعجب باقی بماند که چرا رئیس جمهور در اعتراض به لغو شدن حکم خود در برکناری یک وزیر، تا حدّی به درستی تصمیم خود مطمئن است که حتی 11 روز نیز در خانه میماند و به اتاق رئیس جمهوری وارد نمیشود.