چه‌کسی با دستگیری مه‌آفرید2 سکته کرد؟

 ملت ما در ستون ویژه های خود نوشت:

اخبار رسیده حاکی است در نخستین دستگیری « م.ز» موسوم به « مه آفرید2» که در اسفند ماه سال گذشته اتفاق اقتاده است یکی از نماینده های مجلس هشتم که دارای روابط ویژه با نامبرده بوده بلافاصله پس از شنیدن خبر دستگیری وی سکته کرده است.

یعنی 30 سال چشم بر این موضوع بسته اند و درست امسال ریختند بر سر آقای شمقدری؟! همه اصلاحات لازم و ممکن و بهشت برین را بعد از 30 سال گندکاری چندین مدیر و وزیر پشت سر هم که چیزی از فرهنگ و ارشاد باقی نگذاشتند و یک ویرانه تمام عیار تحویل دادند که در آن اکثر قریب به اتفاق سینماگران ضدانقلاب بودند باید صورت گیرد؟...شاهکارهای زمان آقای هرندی که فرد خوب و مثبتی هم هست را به من نشان دهید. ایشان که چهار سال هم فرصت داشتند، کو شاهکارهایش؟

سرویس نقد رسانه 598 - موضوع اکران شبانگاهی سینماها در ماه مبارک رمضان، این روزها به بحثی میان مسئولین فرهنگی تبدیل شده است. اگرچه نیروی انتظامی با این تصمیم غیر از شب های قدر موافقت نموده است، اما آثار و لوازم فرهنگی این کار کمتر مورد مداقه قرار گرفته. در این رابطه گفتگویی داشتیم با جناب آقای علیرضا سجاد پور مدیرکل اداره نظارت و ارزشیابی که اگرچه در موقعیت نامناسبی قرار داشت، ولی با حوصله به سوالات ما جواب داد. اگرچه این گفتگو به نتیجه واحدی نرسید، ولی صحبت های سجادپور اختلافاتی که در این زمینه وجود دارد را روشن کرد.

598: سلام علیکم. جناب آقای سجادپور، با توجه به اینکه فضای ماه مبارک رمضان فضایی معنوی می باشد، آیا اکران شبانگاهی فیلم های سینمایی در راستای روح حاکم بر این ماه است؟ این تصمیم به چه دلیل اخذ شده است؟ با توجه به اینکه خود وزیر ارشاد و آقای شمقدری نیز بر اینکه فیلم های ما آنچیزی که باید باشد نیست، تأکید کرده اند.

 ببینید، دست کم 33 سال است که سینماها در ماه رمضان باز بوده اند و هیچ سالی این سوال مطرح نشده است. در حالی که فیلم ها قبلاً بسیار بدتر از الآن بوده اند و در این دو سال تعداد فیلم های ارزشی بسیار بالا رفته است. آیا شما انتظار دارید ما بخاطر ماه مبارک، بعد از 33 سال درب سینماها را ببندیم؟ یا تلویزیون بخاطر ماه مبارک، تمام کانال هایش برفک پخش کند؟ آیا تلویزیون در ماه رمضان تمام برنامه های تفریحی، ورزشی و طنز را تعطیل می کند؟ در کشورهای عربی که عده ای به ما توصیه می کنند از آنها یاد بگیریم، تمام ماه رمضان جشن می باشد و در آن شادی می کنند و عمده فعالیت هایشان را هم به شب می اندازند.

در این چند سال، مانند ماه های دیگر تمام سینماها طبق قانون جمهوری اسلامی می توانند تا ساعت 11 فعالیت کنند. زیرا سینماها برای خانواده هاست و خانواده ها هم فقط عصر و شب فرصت استفاده از سینما را دارند. در ماه رمضان مخصوصاً در تابستان با توجه به اینکه روزها بسیار گرم می باشد و فقط شب ها امکان استفاده خانواده از اوقات فراغت هست، بین ساعت 11 تا 2و نیم شب، یعنی ساعتی که برنامه های هیآت و مساجد و حسینیه ها همگی تمام شده است و از آنطرف هم 2 ساعت تا سحر فاصله است، یک فرصت خالی وجود دارد که خانواده ها نیاز دارند بیرون بروند و تفریح و گردشی داشته باشند. حال اگر هیچ جایی موجود نباشد، یا سرگردان می شوند و یا ممکن است به مراکز نامناسب رجوع کنند و یا اصلاً بیرون نمی روند و خیابان ها محل حضور مجردها و ارازل و اوباش می شود.

در نتیجه برخی سینماها، آنهم «برخی» سینماها با حضور نیروی انتظامی، با داشتن پارکینگ و داشتن مغازه های باز استفاده شده، با پخش فیلم های خوب در این ساعات اکران خواهند داشت. فیلم های ما یکی دو فیلم طنز خانوادگی، یک فیلم راجع به شاهزاده قهرمان «مصعب بن عُمیر» که به سپاه پیامبر پیوست، فیلمی راجع به حوادث اجتماعی و چند فیلم دیگر با موضوعات مثبت ارزشی می باشد. به نظر شما این اشکال دارد؟ اصلاً چرا راجع به فیلم ها صحبت کنیم، 30 سال سینما در ماه رمضان باز بود، مگر همه فیلم ها ارزشی بودند؟

598: خب ممکن است کاری 30 سال انجام شود و غلط هم باشد.

یعنی 30 سال چشم بر این موضوع بسته اند و درست امسال ریختند بر سر آقای شمقدری؟! همه اصلاحات لازم و ممکن و بهشت برین را بعد از 30 سال گندکاری چندین مدیر و وزیر پشت سر هم که چیزی از فرهنگ و ارشاد باقی نگذاشتند و یک ویرانه تمام عیار تحویل دادند که در آن اکثر قریب به اتفاق سینماگران ضدانقلاب بودند باید صورت گیرد؟ آن هم با توجه به اینکه در دو سه سال توانسته اند بخشی از اینها را با نظام آشتی دهند، بخشی را حذف کنند، بخشی از چشم های فتنه را کور کنند و ضربات سنگین به مسائل فتنه خیز بزنند، اینها را هیچ کس نمی بیند و می چسبند به اینکه کو شاهکارهایتان؟ سی سال پیش اینها کجا بودند؟

شاهکارهای زمان آقای هرندی که فرد خوب و مثبتی هم هست را به من نشان دهید. ایشان که چهار سال هم فرصت داشتند، کو شاهکارهایش؟ من فکر می کنم بخشی از اینها جوسازی ای هست که ناشی از بازی خوردن توسط افرادی است که این ضربه ها را از تیم مدیریتی ایشان خورده اند و حالا دارند این کارها را انجام می دهند.

598: آقای سجادپور! اصل اینکه ما این دغدغه ها را مطرح می کنیم به این دلیل است که تصور می کنیم یک تیم متعهد سر کار آمده است.

این حجم طرح دغدغه ها معمولی نیست و بیش از حد است. اصلاً طرح این سوال که «چرا در ماه رمضان سینماها باز هستند و مگر فیلم ارزشی داریم» سوالی بی پایه است.

598: چرا بی پایه است؟ بله، ما فیلم های ارزشی داریم، ولی شما خودتان فرمودید جو حاکم بر عمده فیلم های ما مناسب ماه رمضان نیست.

چه کسی گفته است در ماه رمضان همه چیز باید فقط معنوی باشد؟ یعنی شب ها که مغازه ها بازند، رستوران ها بازند، مردم به گشت و گذار در پارک ها می روند، آیا همه اینها معنوی است؟

598: ببینید، بسیاری از فیلم های ما «غیرمعنوی» نیست، «ضدمعنوی» است.

نه من این را قبول ندارم. این را از همان سیاه نمایی هایی می بینم که بیشتر تخریب آقای شمقدری را هدف گرفته. ما باید در نسبت ببینیم؛ به نسبت پارسال، به نسبت چهار سال پیش و به نسبت 8 سال پیش باید ببینیم. اگر به نسبت ببینیم، همه شاخص ها ارتقاء یافته است. اگر به نسبت یک ایده آل دست نایافتنی که هرگز وجود نداشته است ببینید، بله، خود ما هم مدعی آن نیستیم.

598: پس شما می فرمایید که در ماه رمضان تلاش شده فیلم های بهتری اکران گردد؟

نه نه، ما در تمام طول سال تلاش می کنیم فیلم های خوبی اکران شود. گاهی ممکن است فیلم های خاصی مورد انتقاد باشند، ولی ما هیچ وقت یک وقتی را نمی گذاریم که الآن مثلاً وقت اکران یک فیلم فاسد است!

598: بالاخره در ماه رمضان باید یک تفاوتی بکند دیگر.

نه، چون اصولاً سینما مناسبتی نیست؛ زیرا اکران فیلم ها طولانی مدت و پنج شش هفته ایست و مناسبت ها عموماً یک هفته ای هستند. لذا نمی توان فیلم ها را مناسبتی اکران کرد.

*رسیدگی به شکایت مردم نور

در ارتباط با اتهام سوء استفاده از نمایندگی مجلس اخوی من، «احمد ناطق نوری» گزارشی آمده بود،به این مضمون که -اخوی ما- احمد آقا در شهرستان نور با سوء استفاده از موقعیت نمایندگی،‌ اراضی و منابع طبیعی را به زور تملک کرده است و به قانون اعتنایی نمی‌کند. این گزارش علیه اخوی بنده بود، اما آقا آن قدر به من لطف و محبت و اعتماد دارند که گزارش برادرم را نیز به من دادند،تا بازرسی کنم.
آقای امیری را خواستم و گفتم: «شما مسئول پیگیری هستند و هر کس را هم که می‌خواهید با خودتان ببرید، اما نفرین خدا بر شما باد اگر به خاطر من کوتاه بیایید. در این مورد دقت مضاعف داشته و مبادا به خاطر من تعللی کنید.»
احمد آقا، شش سال از من بزرگتر است. دوره‌ی ریاست من در مجلس بود ایشان خیلی با عصبانیت آمد و گفت: حالا برای من هم بازرس می‌فرستید. در شهر کوچکی مثل نور مثل توپ صدا کرده است که از طرف مقام رهبری سه تا بازرس آمدند و عملکرد من را بازرسی می‌کنند، حیثیت من رفته است من می‌خواهم بیایم پشت تریبون مجلس و استعفا بدهم، من اصلاً نمایندگی را نمی‌خواهم». من به او گفتم: :این بازرس را آقا فرستاده است. شما یادت باشد که اولاً ما اخوی هم دیگر هستیم، از توپ و تشر شما که من از میدان در نمی‌روم، هرچقدر هم که داد بزنید، بلدم چه کار کنم. ثانیاً من به شما صریح بگویم اگر آن چه در گزارش نوشته شده، درست باشد اصلاً صلاحیت ندارید در مجلس بمانید و نیازی به استعفا نیست. اگر هم گزارش نادرست باشد که شما کلی خوشحال می‌شوید و از ابهام بیرون می‌آیید.»
آقای امیری را به مازندران فرستادیم. ایشان رفتند از منابع مختلف از جمله مدیرکل اطلاعات، رئیس اطلاعات شهرستان، ثبت اسناد، منابع طبیعی، شهرداری و سایر جاهایی که نیاز بود گزارش تهیه کردند که خوشبختانه به نفع احمد آقا شد.
نتیجه‌ی بازرسی را خدمت آقا بردم و به ایشان گفتم من آن گزارش را که خواندم، چون اخوی را می‌شناختم، می‌دانستم که دروغ است، اما نمی‌بایست به شما بگویم که این دروغ است، بنده رفتم بازرسی کردم و این هم سند و منابع گزارشی، در نهایت نتیجه را تحویل آقا دادیم.

http://www.irdc.ir/fa/content/4900/default.aspx

http://antiifesad.epage.ir/fa/module.content_Page.24.html