به گزارش صراط، همین چند وقت پیش بود کهدر یک آگهی بازرگانی که مربوط به شیشه پاک کن ضد بخار بود رسماً دوستی دختر و پسر به خردسالان آموزش داده می‌شد. دختر و پسری خردسال پشت دو پنجره بودند و می‌خواستند برای هم پیام بفرستند. یک نفرشان روی بخارهای پنجره خود منظورش را رسم می‌کرد اما دیگری که حتما مادرش از شیشه پاک کن ضد بخار استفاده کرده بود نمی‌توانست از این روش استفاده کند.

 البته این تبلیغ سریع متوقف شد اما نشان داد به همین راحتی می‌توان با تبلیغ یک شیشه پاک کن، آموزش داد که حتی در برف و کولاک هم می‌توان از خانه خارج نشد اما ارتباط با دختر یا پسر همسایه را هم از دست نداد!

اگر از این منظر به برخی سریال‌های همین چند ماه اخیر و در حال پخش نگاه کنیم، همین عادی سازی روابط دختر و پسر را در آنها می‌بینیم. عادی سازی چیزی فراتر از نشان دادن یک ناهنجاری اجتماعی است. می‌توان برخی ناهنجاری‌ها یا بعضی گناهان را نشان داد(می‌توان؟!) و آنها را به نقد کشید و یا حتی با نمایش سرانجام آنها مخاطب را آگاه ساخت. اگرچه این امر در مرحله اجرا نیازمند توجه به ظرافت‌ها مختلفی است اما حداقل در مقام نظر و روی کاغذ امکان‌پذیر است.

اما وقتی حرف از عادی سازی یک موضوع می‌زنیم یعنی اینکه آن موضوع جزئی جاری در فضای قصه باشد، حال اینکه قصه چیست چندان فرقی نمی‌کند. مثلاً داشتن مبل اگرچه الان تا حدودی معمول است اما سالها پیش که یک امر تجملی حساب می‌شد هم جزئی از همه سریال‌های تلویزیونی بود. یعنی چه داستان درباره یک کارمند ساده بود و چه درباره یک جراح متخصص، مبله بودن منزل چیزی طبیعی بود. اگرچه جنس مبلمان تغییر می‌کرد اما در اصل روی مبل نشستن خدشه‌ای وارد نمی‌شد. استفاده از شال برای بانوان یا تراشیدن ریش توسط مجری‌های سیما نیز نمونه‌های دیگری هستند که می‌توان بعنوان مثال برای چگونگی عادی‌سازی در سیما به آنها اشاره کرد.

بنابراین وقتی یک موضوع(گیرم ناخواسته) به اصل ثابت همه سریال‌ها تبدیل می‌شود، دیگر نوع نگاه نویسنده و کارگردان به آن چندان اهمیت پیدا نمی‌کند. ارتباط راحت و دور از حیا و عفت دختر و پسر در سریال‌های تلویزیونی یکی از این موارد است به گونه‌ای که گویی جزئی از سبک زندگی مردم ایران است و آنها با هر اعتقادی و در هر جایگاهی که باشند در برخورد با نامحرم خیلی راحت و باز هستند.

«دختران حوا»، «میلیاردر»، «زمانه» و «یلدا» چهار سریالی هستند که یا در حال پخش‌اند و یا اینکه مدت زمان زیادی از پخششان نمی‌گذرد. این چهار سریال با تفاوت‌های فراوانی که در سبک، ژانر، محتوا و کیفیت دارند اما در نوع نشان دادن رابطه دختر و پسر با یکدیگر مشترکند. درواقع همین اشتراک است که باعث می‌شود از عادی سازی حرف بزنیم.