از اوین تا زندان های قم و یک تأمل
یک:
چند روزی است که زندان اوین یک بار دیگر مورد توجه رسانه های داخلی و خارجی قرار گرفته است. ادعای ضرب و شتم چند نفر از زندانیان توسط مأموران زندان در رسانه ها چنان پررنگ و لعاب و برجسته شده است که انگار مهم ترین حادثه ضد بشری تاریخ به وقوع پیوسته است! اصل ماجرا از سوی منابع ایرانی اینگونه توضیح داده شده که بر اساس شواهد موجود، برخی از زندانیان به طور پنهانی و برخلاف مقررات زندان به وسایل ارتباطی دست یافته و گزارش هایی غلط را برای سیاه نمایی از اوضاع داخل زندان ها به رسانه های بیگانه مخابره (بخوانید جاسوسی) می کردند. به دنبال تجسس مأموران زندان برای یافتن وسایل ارتباطی، تعداد اندکی از زندانیان اقدام به درگیری با مأموران می کنند که در نهایت با مضروب شدن آنها این قائله خاتمه می یابد. آن چنان که شاهدید انعکاس فوری این خبر در سطح جهانی، باعث برخورد انفعالی مسئولان قضایی و امنیتی گردید. از وزیر دادگستری تا برخی مقامات عالی قضایی در این باره به اظهار نظر پرداخته اند. مجلس وارد این ماجرا شده و رئیس زندان های کشور را برای ادای توضیحات احضار کرده است. مسئولان اوین بلافاصله ترتیب ملاقات خانواده های زندانیان را داده و با دستپاچگی به تهیه خبر از این اقدام خود پرداختند …
دو:
بیست و یکم اسفند نود و دو، با یورش مأموران امنیتی قم در چند مرحله حدود سی تن از طلاب و روحانیون بسیجی در شهر مقدس قم به جرم تصمیم برای پیاده روی عدالتخواهانه از حرم تا مسجد مقدس جمکران، بازداشت شدند. برخورد غیرانسانی برخی مأموران، رفتار غیر مؤدبانه بعضی کارکنان دادگاه ویژه، ضرب و شتم وحشیانه یکی از طلاب، نگهداری دستگیرشدگان در فضای سرد و بدون غذا، انتقال یکی از روحانیون به بند اراذل و اوباش و اعمال رفتارهای خلاف شرع ( که این قلم از شرح آن به منظور پرهیز از سوءاستفاده دشمنان و به امید رسیدگی مقامات ارشد نظام معذور است)، توهین های مکرر و وقیحانه یکی از کارکنان روانی دادگاه به دستگیر شدگان، اعمال فشار روحی به یکی از روحانیون از طریق ملاقات اجباری با فرزندان خردسالش آنهم با لباس زندان و بستن سه عدد دستبند به او، مصادره کامل گوشی همراه تعدادی از بازداشت شدگان، پلمپ محل ملاقات طلاب عدالتخواه و … بخشی از نوع رفتارهایی است که چندی پیش با مخلص ترین فرزندان اسلام و ولایت صورت گرفته است. جالب آن که رسانه های داخلی در ائتلافی نانوشته با رسانه های معاند و دشمنان اصلی تفکر عدالتخواهی، واکنش بسیار اندکی نسبت به فجایع ذکر شده داشته اند.
سه:
یکی از طلاب بازداشت شده در زمان حضور در دادگاه ویژه از یکی از کارکنان این دادگاه پرسید: آیا کمتر از آن چه که با روحانیون خط مقدمی و پیشمرگان صادق ولایت کرده اید را می توانستید بر سر روحانیون فتنه گر و بیت انگلیسی یکی از منادیان تفرقه بین مذاهب هم بیاورید؟ آن مسئول محترم هم صادقانه پاسخ داد: خیر! دست به اینها بزنیم صدای بوق های استکبار در می آید و عرصه بر ما تنگ می شود و ….!!
چهار:
سوءاستفاده برخی مسئولان امنیتی و قضایی از نجابت بچه های حزب اللهی و دلدادگی بی توقع این قشر مظلوم نسبت به آرمان های امام و شهدا و رهبری معظم انقلاب بر کسی پوشیده نیست. با این وصف آن چه که در مقایسه انفعال در مقابل زندانیان فتنه گر اوین و تجرّی نسبت به نیروهای ارزشی مشاهده می شود آیا ممکن نیست باعث بروز این ذهنیت در لایه هایی از اجتماع شود که تنها راه دفاع از حریم شرافت انسانی و احیای حقوق شهروندی، توسل به دستگاه خبیث تبلیغاتی بیگانه است؟ آیا بعضی مسئولان نفت خور جمهوری اسلامی حواسشان هست که با برخورد دوگانه خود در قبال متهمان، در حال سلب اعتماد عمومی از نهادهای داخلی و ارتکاب ناخواسته خیانتی بزرگ و جبران ناشدنی در حق نظام مظلوم اسلامی هستند؟
این قلم بر اساس شواهد و قراین موجود و از سر خیرخواهی به مسئولان پیگیری حادثه تلخ و ناگواری که در اواخر اسفند گذشته با تحریک نماینده دولت در قم و میدان داری دادگاه ویژه روحانیت رقم خورد قاطعانه هشدار می دهد که هیچ تضمینی برای استمرار صبر نجیبانه تعدادی از نیروهای عدالتخواه وجود نداشته و در صورت عدم تنبیه مسئولان اصلی این رخداد سیاه و کم نظیر به خصوص آن کارمند دون پایه (از نظر شخصیتی) و فاقد تعادل روانی در دادگاه ویژه، عواقب اجتناب ناپذیر افشاگری تعدادی از طلاب عدالتخواه بر عهده متولیان امر خواهد بود.
