خبرگزاری دانشجو؛ فرصت های قبل از افطار در ماه مبارک رمضان یکی از بهترین فرصت ها برای جذب مخاطب در صدا و سیما است. مدیران سیما با دریافتن این واقعیت در چند ساله اخیر به برنامه سازی های متنوعی با رویکردهای اجتماعی و مذهبی پرداخته اند.
چیستی و هویت این گونه برنامه های گفتوگو محور ذر گرو تعریف و پرداخت به سوژه تعریف می شود تا آن جا که ملاک دعوت از مهمانان بر خلاف دیگر برنامه ها تنها شهرت و جذابیت های رسانه ای نیست، به عنوان نمونه در برنامه سال های پیش سوژه ها حول محور فضایی جدی و ملموس اجتماعی انتخاب می شد مانند حضور تازه مسلمانان و یا والدینی که از قصاص قاتل فرزند خویش گذشت کرده بودند.
اما با گذشت زمان و عمر برنامه های قبل از افطار متاسفانه نه تنها شاهد پختگی هرچه بیشتر سوژه ها نیستیم بلکه روند رو به افول انتخاب سوژه ها تا آن جا سرعت گرفته که نه تنها پاسخ گویی نیازهای جدی و واقعی جامعه نیست بلکه صد افسوس را به استفاده از سوژه های زرد گذاشته است.
در روند این سیر نزولی می توان به برنامه شب گذشته ماه عسل از شبکه سوم سیما اشاره کرد، برنامه شب چهارم این برنامه از جنبه انتخاب سوژه نه تنها بر آورده کننده نیازهای مخاطب نبود بلکه قالبی کاملا فانتزی داشت تا آن جا که متن و زمینه برنامه با میان پخش های آن هیچ گونه ارتباط و انسجامی نداشت.
حضور زنان خلبان، ملوان و آتش نشان در برنامه صرفا به خاطر شغل و موقعیت اجتماعی آنان نه تنها معضلی از معضلات جدی جامعه را حل و فصل نمی کند بلکه یادآور سوژه های خنک مجلات برای جذب مخاطب است.
ورود زنان ایرانی به عرصه های علمی و عملیاتی امری ستودنی است اما سوال بی جواب آن است که رابطه این افراد با فضای ماه مبارک رمضان و خانواده های قرآنی چیست؟ دعوت از این مشاغل و افراد تنها جنبه فانتزی دارد و به صورت جدی نه تنها مشکلی از مشکلات جامعه را حل نمی کند بلکه باعث هدر رفتن سرمایه و وقت مردم می شود.
افرادی چون خلبانان و ملوانان و آتش نشانان برای همه مردم جذاب هستند حال چه برسد که زن هم باشند. اما سوال جدی و اصلی آن است که پرداخت به این موضوع چه ضرورت و فایده ای دارد؟ آیا سوژه های جدی تر و مفید تری وجود ندارد؟
نکته دوم آن است که فضای قبل افطار در ماه مبارک رمضان فرصتی طلایی برای انتقال بسیاری از مفاهیم ارزشی اخلاقی اجتماعی است. اما متاسفانه به علت گم شدن هدف در این برنامه ها شاهد حضور برخی مهمانان هستیم که حتی ظاهر آنان متناسب با فضای ماه مبارک و یک فرد مسلمان نیست.
به هرجهت بی ارتباط بودن سوژه و ناکارآمد بودن آن سبب ناکام ماندن تلاش های مجری برای ایجاد ارتباط بین ماه مبارک رمضان، علت دعوت مهمانان، خانواده های قرآنی و خواندن متنی درباره حضرت ابالفضل العباس شد.
انتظار مخاطبان سیما از مسئولان آن است که اجازه ندهند برنامه های قبل افطار با انتخاب سوژه های زرد و بی ارتباط باعث گریز مخاطب بشوند؛ همانطور که سبب مضمحل شدن این سری برنامه ها نیز می شود.
حضور زنان خلبان، ملوان و آتش نشان در برنامه صرفا به خاطر شغل و موقعیت اجتماعی آنان نه تنها معضلی از معضلات جدی جامعه را حل و فصل نمی کند بلکه یادآور سوژه های خنک مجلات برای جذب مخاطب است.
توسط : فدایی - پنج شنبه 91 مرداد 5 , ساعت 3:16 عصر
مطلب بعدی :
مرا با طناب به طرف قبر بکشید تا فرار نکنم