پایگاه خبری انصارحزب الله: این روزها خبرهای عجیب و غریب در سینمای ایران کم نیستند. از بازیگری یک بازیگر معروف مرد در نقش یک مادر گرفته تا تذکر گشت ارشاد به یک بازیگر زن و افشاگری‌های بازیگران از فساد اخلاقی در پشت صحنه فیلم‌ها، همه و همه نشان از سینمایی پر التهاب دارد. در واقع شاید بتوان گفت سال 91 که با اکران فیلم‌های مساله‌داری چون «زندگی خصوصی» و «گشت ارشاد» شروعی عجیب را تجربه کرد، سالی پر التهاب و پرحاشیه برای سینمای ایران باشد. سینمایی که با تمامی حواشی که دارد بسیاری از نگاه‌ها را به سوی خود جلب کرده است اما نتوانسته آنطور که باید خود را اثبات کند و در واقع همین حواشی بوده است که سینما را در کانون توجه قرار داده نه فعالیت هنرهفتم در ایران.

اخیرا نیز در صفحات سینمایی رسانه‌ها خبر عجیب دیگری نقش بست. «فیلم سینمایی «لاله» به کارگردانی اسدالله نیک‌نژاد (معروف به اسی نیک‌نژاد) که پیش از این در شورای تخصصی بنیاد سینمایی فارابی فیلمنامه آن رد شده بود، به دستور برخی افراد با هزینه 5‌میلیارد تومانی تولید می‌شود.»حواشی این خبر نیز برای خود طول و تفسیرهای فراوانی دارد که در این مقاله به برخی از این موارد می‌پردازیم.

فیلمنامه بی‌محتوا؛تلاش سازمان سینمایی

فیلمنامه فیلم لاله اولین نکته‌ای است که در ساخت این پروژه سینمایی 5 میلیاردی مورد انتقاد قرار گرفته است. فیلم سینمایی «لاله» (راننده) درباره رالی بانویی از ایران است که توانسته تا مقام قهرمانی در این رشته هم پیش برود. این خانم در ایران برای اولین بار در مسابقات رالی به این درجه رسیده است.این داستان ‌پس از انقلاب رخ می‌دهد و فیلمنامه بر اساس یک واقعیت نوشته شده است.

جالب است که ساخت این فیلم سینمایی پیش از این به بنیاد سینمایی فارابی سپرده شده بود اما مسئولان این بنیاد مخالف محتوای آن بودند و زیر بار ساخت آن نرفتند. به دنبال عدم پذیرش بنیاد فارابی، ساخت این فیلم سینمایی به دستور مستقیم جواد شمقدری رئیس سازمان سینمایی به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با بودجه‌ای معادل 5 میلیارد تومان واگذار شد.

محتوای پایین‌دستی فیلمنامه لاله، موجی از انتقادات را متوجه این فیلم کرد اما انتقادها از فیلمنامه سبب نشد که مسئولان از ساختن آن صرف‌نظر کنند و در همین راستا مشاور رئیس سازمان سینمایی بازنویسی فیلمنامه پروژه سینمایی «لاله» به کارگردانی اسدالله نیک‌نژاد و تهیه‌کنندگی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی را برعهده گرفت.

فیلمنامه ابتدایی این پروژه این روزها در حال بازنویسی است و جلیل عرفان‌منش مشاور رئیس سازمان سینمایی و عضو شورای صدور پروانه ساخت و نمایش طی قراردادی مجزا با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی این کار را برعهده گرفته است.

عرفان‌منش، فیلمنامه‌نویس و تاریخ‌نگار سینمای ایران است. وی دارای مدرک دکترای پژوهش هنر (فیلمنامه‌نویسی) است و آخرین فعالیت سینمایی او داوری نخستین جشنواره فیلمنامه‌نویسی انقلاب اسلامی بوده است. این فیلمنامه‌نویس، پیش از این نگارش متن سریال «آفتاب و زمین» به کارگردانی جواد شمقدری را برعهده‌ داشته است.

سوالی که اینجا باید از رئیس سازمان سینمایی کشور پرسیده شود، این است که این فیلمنامه از چه موضوع برجسته‌ای برخوردار است که باید با این بودجه گزاف ساخته شود؟ضرورت ساخت این فیلم در کدام یک از اولویت‌های سینمای انقلاب ما قرار می‌گیرد؟ در حالی مسئولان سینمایی کشور تمام توان خود را صرف ساخت چنین فیلمی می‌کنند که برخی از کارگردانان متعهد به دنبال تامین هزینه مالی آثار خود هستند. از این میان می‌توان ساخت فیلم سینمایی شهید چمران توسط «ابراهیم حاتمی‌کیا» همچنین ساخت زندگینامه مادر امام‌عصر (عج) را نام برد که نیاز به تامین بودجه مالی دارند.

چه کسی به کارگردان فیلم‌های پورنو پیشنهاد همکاری داد؟

نکته قابل توجه دیگری که در این پروژه سازمان سینمایی مطرح است استفاده این سازمان از کارگردانی ایرانی است که سالها در خارج کشور بوده است و در‌ هالیوود مشغول به کار بوده است.
اما اسدالله نیک‌نژاد معروف به اسی کیست؟ سایت imdb از کاملترین و مستندترین منابع اطلاعات سینمایی است. تمامی شخصیت‌ها و فیلم‌های ریز و درشت سینمای جهان از ابتدا تا به امروز در این سایت صفحه دارند. در این سایت درباره اسی نیک‌نژاد اطلاعاتی ثبت شده که خلاصه‌اش اینگونه است:

اسدالله نیک‌نژاد معروف به اسی نیک‌نژاد متولد سال 1960 در تهران است. او فوق لیسانس کارگردانی سینما از دانشگاه هنر کالیفرنیا است. او کار در سینما را با همکاری امیر قویدل با فیلم «برنج خونین» شروع کرد و سپس به آمریکا سفر کرد و در تلویزیون و سپس سینمای این کشور مشغول به کار شد.
در کارنامه تهیه‌کنندگی اسی نیک‌نژاد 14 فیلم و سریال تلویزیونی به چشم می‌خورد. در بین این فیلم‌ها عناوینی دیده می‌شود که شهرت خود را مدیون بی‌پردگی و نمایش امیال جنسی انسان هستند، فیلم‌هایی که به هدف تحریک جنسی تماشاگر ساخته می‌شوند.

یکی از سریالهایی که نیک‌نژاد یکی از مدیران تولید و تهیه کنندگان آن است، مجموعه‌ای است که هر قسمت آن از چند بخش اروتیک با محوریت خاطرات یک زن ساخته شده است. سریالی که در نمایش برهنگی هیچ منعی برای خود قائل نیست. این سریال در پنج فصل (1992 تا 1999) تولید شده است. یکی از کارگردانان این سریال زلمان کینگ است که با فیلم‌هایی پر از صحنه‌های اروتیک شهرت دارد.

نیک‌نژاد نزدیک به دو دهه از سینمای ایران و فضای آن دور بوده است اما نام وی و حضورش در سینمای ایران با کارنامه کاری مشخص ،حاشیه دیگری نیز به‌وجود آورده است. به همین دلیل زمانی که نام وی به عنوان داور مسابقه سینمای ایران در دوره بیست و نهم فیلم فجر اعلام شد، حاشیه‌های زیادی به وجود آمد و مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و کارگردانان قرار گرفت و در نهایت هم از جمع اعضای هیئت داوران جشنواره کنار گذاشته شد. با وجود عدم حضور وی در ایران این کارگردان چگونه می‌خواهد تصویری از یک زن ایرانی را با معیارهای جامعه اسلامی به تصویر بکشد.
لزوم استفاده از چنین کارگردانی و صرف هزینه هنگفت برای به کارگیری وی در سینمای ایران با وجود حضور کارگردانان متعهد در کشور سوالی است که تاکنون از سوی مسئولان امر بی‌جواب مانده است.

چرا مسولان سینمایی برای ساخت یک پروژه سینمایی اینقدر اصرار می‌کنند؟

اما سوال اصلی در ساخت چنین پروژه عظیمی این است که «چرا مسئولان سینمایی تمام توان خود را صرف ساخت چنین فیلمی می‌کنند؟» به گفته شفیع آقامحمدیان فیلم لاله با دستور مستقیم رئیس سازمان سینمایی کشور ساخته می‌شود. توجه بیش از حد به یک فیلم و اهدای بودجه هنگفت به آن در زمانی که بسیاری از فیلمسازان در زمینه مالی با محدودیت‌های فراوانی روبرو هستند نکته دیگری است که عملکرد مسئولان سینمایی کشور را با چالش روبرو می‌کند.
درخصوص عملکرد مرکز گسترش می‌شود پای درددل مستندسازان نشست و دید که این مرکز چگونه به سینمای مستند پرداخته و خروجی‌اش چه بوده است.

در شرایطی ساخت فیلم سینمایی «لاله» در اولویت مدیران سینمایی قرار گرفته است که بسیاری از فیلمسازها در شرایط امروز که هزینه تولید بالا رفته است، نمی‌توانند آثارشان را جلوی دوربین ببرند؛ زیرا بودجه مناسب در اختیار ندارند؛ اگر مسئولان به جای ارایه بودجه بیت‌المال به پروژه‌ای که هنوز فیلمنامه‌اش به صورت کامل آماده نیست (و در حال بازنویسی توسط یکی از فیلمنامه‌نویسان است و پیش تولیدش را آغاز کرده است) به خوبی می‌توانند نظر دیگر فیلمسازان را در این عرصه به خود جلب کنند و تا حدودی عدالت را در این زمینه برقرار سازند. مدیران سینمایی باید بدانند که توجه بیش از حد و صرف هزینه هنگفت برای یک فیلم نمی‌تواند به یکباره این بخش از سینما را شکوفا سازد.

البته حرف و حدیث‌های دیگری نیز در خصوص علت اعطای بودجه هنگفت به پروژه سینمایی لاله وجود دارند. برخی از رسانه‌ها اعلام کرده‌اند که یکی از نزدیکان رئیس‌جمهور دستور ساخت این فیلم را به رئیس سازمان سینمایی داده است و به همین علت است که سازمان سینمایی بودجه هنگفتی را برای ساخت این فیلم تخصیص داده است و اینهمه برای ساخت آن مصمم است. به نظر می‌رسد باز هم پای فرد خاصی در این زمینه در میان است که به حواشی این فیلم و بخصوص سینما دامن می‌زند.

رویه‌ای که پیش از اینها نیز در زمینه توجه موردی به افرادی خاص و اعطای وام‌های میلیونی به برخی از هنرپیشگان خاص دیده شد که در جای خود انتقادات و مشکلاتی را همراه داشت.

 شاید مسئولین با استفاده از یک فیلمساز خارج‌نشین و فیلمنامه‌ای که جایگاه مطلوبی در سینمای داخلی کشور ندارد به دنبال راه یافتن به عرصه دیگری هستند که برخی آن را عرصه جهانی شدن سینما می‌نامند و یا اینکه برخی نیز از این رهگذر به دنبال برآوردن غرض‌های شخصی خود هستند،به هر حال این رویه هر چه که باشد از پیش آشکار است که چنین عملکردی نه تنها کمکی به بهبود کیفیت سینمای ایران نمی‌کند بلکه مشکلات درونی دیگری در آن به وجود می‌آورد که ممکن است تا سالهای سال اثر نامطلوب خود را در سینما بر جای گذارد.

سینمایی که در همین جایگاه نیز با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند و نیاز مبرم دارد که با برنامه‌ریزی و تعیین اولویت‌های مناسب هنری، آن را در راه ارزشهای جامعه هدایت کرد؛ مساله‌ای که متاسفانه در میان مدیران سینمایی کشور کمتر بدان توجه می‌شود و به مانند نمونه مذکور به صورت سفارشی با آن برخورد می‌شود.